миқёс

[مقياس]

а

1. андоза, ҳаҷм; вусъат

2. нисбати масофаи нуқтаҳо дар нақша, харита ва ғ. бар масофаи ҳақиқии онҳо (мас., дар харитаи ҷуғрофӣ чанд маротиба кам карда нишон додани фосилаи аслии маҳалле); дар миқёси… дар сатҳи…: дар миқёси байналхалқӣ, дар миқёси ҷумҳурӣ, шаҳр ва ғ.